Η θέση της Σάμου, η γεωγραφία της και η ταραγμένη ιστορία της έχουν καθορίσει την κουζίνα της. Η γειτνίαση με την Μικρά Ασία την έκανε από πολύ νωρίς την γέφυρα του Μικρασιατικού γαστρονομικού πολιτισμού προς το Αιγαίο και την Ελλάδα. Εδώ ίσως πρωτοκαλλιεργήθηκε σε ευρωπαϊκό έδαφος το αμπέλι και παράχθηκε το κρασί. Ο πολιτισμός της αμπελοκαλλιέργειας και της οινοποιίας είναι ταυτισμένος με τον σαμιακό πολιτισμό. Το σαμιώτικο ορεινόμοσχάτο σταφύλι, το “Μικρόρωγο Μοσχάτο Άσπρο Σάμου”, είναι το κορυφαίο της οικογένειας των μοσχάτων. Το γλυκό κρασί που παράγεται από αυτό είναι μοναδικό στο είδος του παγκοσμίως.

Τα βουνά και οι κοιλάδες της σαμιακής γης είναι φημισμένα για την ευφορία και τον πλούτο τους. Ελαιώνες υψηλής ποιότητας που δίνουν λάδι από τα κορυφαία της Ελλάδας. Αρωματικά βότανα και ιδιαίτερες ποικιλίες καλλιεργήσιμων φυτών προσφέρουν στην σαμιακή κουζίνα την ιδιαίτερη γεύση της. Ο μοναδικός κτηνοτροφικός και τυροκομικός πλούτος της Σάμου την φέρνουν στις πρώτες θέσεις των αντίστοιχων προϊόντων στην πατρίδα μας.

Σε αυτά να προσθέσει κανείς την μίξη των γαστρονομικών παραδόσεων της Μικράς Ασίας και των πληθυσμών από όλη την Ελλάδα, που κατοίκησαν το νησί μετά τον 16ο αι., και θα καταλάβει την δύναμη και την ποιότητα της σαμιακής κουζίνας. Από τον γαστρονομικό πλούτο του λαϊκού σαμιώτικου τραπεζιού ξεχωρίζουμε:

Την γεμιστή κατσικίσια πλάτη, που ψήνεται στον ξυλόφουρνο και στολίζει το πασχαλινό τραπέζι.

Το πρωτοχρονιάτικο κεσκέκι ή, αλλιώτικα, γιορτή των παραδοσιακών πανηγυριών του νησιού· κατσίκι βρασμένο για μια νύχτα ολόκληρη μαζί με στάρι και κρεμμύδια, μέχρι να χυλώσουν σε μια μάζα· γεύση πανάρχαια και δυνατή.

Τα γεμιστά κρεμμύδια και τους ρεβυθοκεφτέδες.

Το γλυκό σταρόζουμο, από σιτάρι, ταχίνι, σταφίδες, γαρύφαλλο και ρόδι.

Τα ποικίλα γλυκά από μούστο και πετιμέζι.

Τα μπουρέκια από γλυκιά κολοκύθα, τυρί και κανέλα.